کاربرد مدل رگرسیون وزن دار فضایی(GWR)در بررسی روابط بین متغیرهای فضایی در یک پهنه شهری، نمونه موردی: منطقه 7 شهرداری تهران

شهرها محل اسکان افراد و برخوردار از ابعاد متعددی از جمله اقتصادی، اجتماعی و کالبدی هستند. روابط متقابل این مولفه ها با یکدیگر در قالب جریان هایی ظاهر می شوند که بر کیفیت محیط انسان ساخت از کی طرف و یکفیت زندگی انسان از طرفی دیگر موثرند. به همین دلیل، بررسی این روابط از حیث مقدار و جهت حائز اهمیت است. تحلیل های کلاسیک آماری همانند همبستگی و رگرسیون، از جمله روش های معمول برای این منظور هستند. اما، از آنجا که در این روش ها، اطلاعات معمولاً در گستره وسیعی از فضا بررسی می شوند، ضرائب خطای ناشی از دخالت عامل فضا بالا بوده و نمیتوان ادامه روند روابط را به صورت دقیق پیش بینی کرد. یکی از روش های جدید برای دستیابی به دقت بالاتر در تحلیل روابط متأثر از فضا، روش رگرسیون وزن دار فضایی است. این روش برای نخستین بار در دهه اخیر توسط فوترینگام ، چالتون و برانسدون اساتید دانشگاه های بریتانیا معرفی گردید. روش رگرسیون وزن دار فضایی، کاربردهای متنوعی از جمله آشکار کردن و تحلیل متغیر ها در مقیاس محلی دارد، و در تحقیقات مرتبط با فضا در رشته هایی همانند برنامه ریزی شهری و منطقه ای، محیط شناسی، ژئوماتیک، جغرافیا و ... مورد استفاده قرار گرفته است. در این مقاله سعی شده است تا نتایج حاصل از تحلیل تراکم شهری با مدل رگرسیون وز ندار فضایی در منطقه 7 شهر تهران معرفی گردد. میزان تراکم ساختمانی و تراکم جمعیتی در منطقه 7 تهران به کمک برخی ازمتغیرهای اجتماعی- اقتصادی همانند قیمت زمین، سطح سواد و سطح اشتغال در سطح محلی و به تعداد 1200 بلوک شهری پیش بینی گردیده است. به منظور پی بردن به دقت و اهمیت رگرسیون وز ندار فضایی، خروجی حاصله از این مدل با خروجی بدست آمده از رگرسیون معمولی (OLS) به صورت گراف یکی و عددی مورد مقایسه قرار گرفته است. نتایج این مقایسه، بیانگر دقت بالاتر و برتری نسبی روش رگرسیون وزن دار فضایی در تحلیل تراکم شهری است.